کایروپراکتیک یک فرآیند دستی است. این کلمه از دو اصطلاح یونانی “cheir” برای دست و “praktikos” برای فعال مشتق شده است و بدان معناست که متخصص کایروپراکتیک با دستان خود برای احساس و درمان اختلالات عملکردی سیستم اسکلتی عضلانی کار می کند. پروتکل های درمانی کایروپراکتیک روشی است که هم برای تشخیص و هم برای درمان دستی استفاده می شود.

درمان و پروتکل کایروپراکتیک شامل شکایات موضعی و پیچیده در ناحیه ستون فقرات، لگن و مفاصل و همچنین عضلات و تاندون ها است. این روش در نظر می گیرد که بین این ساختار های سیستم اسکلتی عضلانی و سیستم عصبی فعل و انفعالات نزدیکی وجود دارد. بنابراین پروتکل های درمانی کایروپراکتیک جایگاه مهمی را بین ارتوپدی، نورولوژی، داخلی و روماتولوژی دارد.

وظیفه پروتکل های درمانی کایروپراکتیک تشخیص وضعیت بدنی بد و حرکات نادرست است. مشکلات استاتیک ناشی از این امر را می توان با کمک اقدامات خاص از بین برد. به ویژه، استاتیک ستون فقرات و لگن نقش تعیین کننده ای دارد. پس از آن، اغلب لازم است که توالی حرکت معیوب با همکاری بیمار اصلاح شود. کلینیک کایروپراکتیک دکتر براتی مهوار با حرکت شناسی کاربردی و تکنیک های درمان دستی می تواند بیماری دیسک گردن، مشکلات ستون فقرات و درد زانو را درمان کند.

اصول اولیه درمان دستی:

مفهوم درمان کایروپراکتیک دانیل دیوید پالمر بر این فرض استوار است که اعصاب اطراف در هنگام جابجایی مهره‌ ها می ‌توانند منقبض شوند. به این مهره ها سابلوکس شده نیز گفته می شود.

این انقباض اعصاب می تواند خود را به صورت موضعی و سیستمی در قالب درد نشان دهد و با کمک پروتکل های کایروپراکتیکویژه، یعنی مداخلات دستی، سابلوکساسیون ها باید اصلاح شوند تا علائم درد ناپدید شوند.

روش های درمانی کایروپراکتیک :

اختلال در مفاصل و در نتیجه نامناسب بودن مهره ها می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. فشار مکانیکی روی عضلات، تاندون ها و مفاصل ممکن است. با این حال، تأثیرات رفلکس از اندام های داخلی نیز می تواند علت باشد. التهاب مزمن همچنین می تواند عملکرد سیستم اسکلتی عضلانی را مختل کند. تغییرات در بافت همبند، عضلات منقبض و درد نیز می تواند تحرک را کاهش دهد.

تکنیک های مختلفی برای پروتکل های درمانی کایروپراکتیک وجود دارد. اساساً تکنیک ها عبارتند از:

• تنظیم (دستکاری)
• کشش
• بسیج
• درمان بافت نرم
• تکنیک های مختلف رفلکس

اصطلاح تنظیم، دستکاری مفصل است. این چیزی است که بیماران به عنوان “کمانش” می شناسند و اغلب به عنوان صدای ترک خوردن آن را درک می کنند. پروتکل های درمانی کایروپراکتیک مفصل مسدود شده را طوری دستکاری می کند که برای مدت کوتاهی فراتر از محدوده حرکتی فیزیولوژیکی خود حرکت می کند تا سپس در موقعیت صحیح قرار بگیرد. به ویژه در ناحیه ستون فقرات، شناسایی و از بین بردن سابلوکساسیون ها مهم است. این به منظور کاهش فشار روی اعصاب نخاعی یا نخاع است. در مورد سیاتیک این روش می تواند به طور ایده آل منجر به ناپدید شدن درد شود.

در طول کشش، درمانگر شرکای مفصلی را از هم جدا می کند. کاهش فشار منجر به تسکین درد می شود. کشش رباط ها و کپسول مفصلی نیز می تواند تحرک مفصل را بهبود بخشد.

هدف از تکنیک موبیلیزاسیون بهبود تحرک مفصل است. برای این منظور، بازی از دست رفته مفصل باید با حرکت دادن قطعات مفصلی به موازات یکدیگر بازیابی شود. هم موبیلیزاسیون و هم درمان بافت نرم به آماده سازی مفصل برای دستکاری کمک می کند. وضعیت در مفصل ممکن است به طور قابل توجهی از طریق دستکاری، کشش و حرکت تغییر کرده باشد. برای اینکه اثر پایدار باشد، درمان بافت نرم و تکنیک های رفلکس ضروری است. از طریق تکنیک های کشش و آرام سازی، ماهیچه ها باید به گونه ای بلند شوند که بازی مشترک تازه به دست آمده را حفظ کنند. با استفاده از رفلکس‌ های عصبی، باید تنش عضلات را کاهش داد و بر درک درد تأثیر مثبت گذاشت.Amet Finibus Eros.

کاربرد پروتکل های درمانی کایروپراکتیک

پروتکل های درمانی کایروپراکتیک عمدتا برای شکایات موضعی سیستم اسکلتی عضلانی استفاده می شود و علائم و بیماری های زیر را می توان با آن درمان کرد:

• درد لگن و زانو
• کمردرد، سیاتیک، کمردرد
• گردن درد
• درد شانه
• سرگیجه
• میگرن، سردرد

اگر مشکوک به پوکی استخوان یا متاستاز در استخوان ها باشید، دستکاری کایروپراکتیک نباید انجام شود زیرا خطر شکستگی وجود دارد. بنابراین ممکن است لازم باشد قبل از درمان کایروپراکتیک بررسی اشعه ایکس انجام شود.

آیا تفاوت هایی  بین استئوپاتی و کایروپراکتیک وجود دارد؟

استئوپاتی تمرکز زیادی بر روی تعامل سیستم حرکتی، اندام های داخلی، سیستم عصبی و جمجمه، یعنی جمجمه دارد. طبق اصول استئوپاتی، بدن قادر است خود را درمان کند، به شرطی که تمام ساختار ها به خوبی مراقبت و انعطاف پذیر باشند. اگر اینطور نباشد، استئوپات سعی می کند با در نظر گرفتن جسم، ذهن و روح بیمار محدودیت های حرکتی را شناسایی و درمان کند. بنابراین، استئوپاتی مفهومی جامع تر و کمتر نشانه محور را دنبال می کند.